همه ما هر از گاه عصباني مي‌شويم و اين مسئله اصلا عجيب نيست اما گاهي آدم‌هايي پيدا ميشوند كه هميشه عصباني هستند يا به شدت عصباني ميشوند. شايد چند ساعت تحمل چنين آدم‌هايي راحت باشد اما اگر قرار باشد چنين فردي يك عمر شريك زندگي شما باشد، آن‌وقت تحمل آن بسيار سخت و گاهي غيرممكن مي‌شود، طوري كه عصبانيت جزء جدا نشدني زندگي مشترك مي‌شود و سايه آن هميشه بر سر اين زندگي سنگيني مي‌كند
هيچ چيز بي‌علت نيست
در خيلي از زندگي‌هاي مشترك، عصبانيت فقط وقتي به‌وجود مي‌آيد كه جر و بحث وجود داشته باشد. در اين صورت بايد ياد بگيريد كه چطور جر و بحث را به حداقل رساند و صلح و آرامش را برقرار كنيد. بعضي زن و شوهرها در خانواده‌هايي بزرگ شده‌اند كه عصبانيت به وضوح در رفتار آنها ديده مي‌شود و آنها اين‌طور ياد گرفته‌اند كه هر زمان در زندگي احساس خستگي و درماندگي كردند، عصباني شوند.
در بعضي ديگر از زندگي‌هاي مشترك در شرايطي خاص كه به شدت استرس‌زاست، افراد به‌طور موقت عصباني ميشوند تا به نحوي به اين مشكلات خارجي پاسخ بدهند. در اين شرايط عصبانيت همسر ممكن است عموميت پيدا كند و فقط فرد خاصي مورد هدف قرار نگيرد.
واي به روزي كه خشونت وارد صحنه شود
اگر چه بروز عصبانيت در زندگي مشترك گاه مي‌تواند طبيعي باشد اما خشونت هرگز نبايد بين زن و شوهرها راه پيدا كند. اگر جر و بحث همسران هميشه حالت تهاجمي پيدا مي‌كند يا اصلا مخالفتي بين آنها ديده نمي‌شود چون اين ترس وجود دارد كه كه ماجرا از كنترل خارج شود، بايد مسا‡له را كاملا جدي گرفت و به مشاور مراجعه كرد. اگر زن و شوهر قادر به كنترل عصبانيت خود نباشند، امنيت زندگي مشترك آنها به صفر مي‌رسد.
زندگي همراه با عصبانيت، تلخ‌تر از زهر
دليل عصبانيت هرچه باشد باعث مي‌شود فرد يك عمر شريك عصباني زندگي‌اش را تحمل كند. اين موضوع كاملا خسته‌كننده، عذاب‌آور و تحليل‌برنده است. عصبانيت پيش‌رونده و هميشگي در زندگي مشترك به دو صورت تظاهر پيدا مي‌كند
)1 به‌نظر مي‌رسد همسرتان دائما ناراحت است و هميشه در حال جوش‌آوردن است.
)2 همسرتان حتي درباره مسائل بسيار جزئي هم عصباني مي‌شود و از كوره در مي‌رود
به فكر چاره باشيد
براي آنكه اثرات مخرب عصبانيت را در زندگي مشترك به حداقل برسانيد،نكاتي را بايد ياد بگيريد و آنها را به‌كار ببنديد.
نكاتي درباره شروع عصبانيت و به اصطلاح جوش‌آوردن طرف مقابل: هرچه زودتر متوجه شويد كه مورد اشتباهي وجود دارد و درباره آن صحبت كنيد، بهتر است. اگر همسرتان از موضوعي ناراحت است و خودخوري مي‌كند، بايد به او كمك كنيد، چون اگر تنها بماند وضعيت بدتر مي‌شود. صادقانه صحبت كنيد و از انتقاد سازنده نترسيد. مواردي را در اين مواقع به ياد داشته باشيد
*آرامش خودتان را حفظ كنيد. عصبانيت باعث بروز عصبانيت جديد مي‌شود. بنابراين اگر مي‌خواهيد همسرتان آرام باشد، شما هم بايد آرام باشيد.
* احساسات همسرتان را درك كنيد. به طور واضح به او بگوييد: <مي‌دانم كه عصباني هستي و مي‌دانم چه موضوعي تو را عصباني كرده است.> اين جملات باعث مي‌شود همسرتان بفهمد لازم نيست احساساتش را به شما بفهماند و ثابت كند كه ناراحت است.
* به او نشان دهيد كه شنونده خوبي هستيد. معمولا عصبانيت آدم‌ها وقتي ادامه پيدا مي‌كند كه احساس كنند كسي به آنها گوش نمي‌كند يا آنها را جدي نمي‌گيرد. با همسرتان تماس چشمي برقرار كنيد. با تظاهرات فيزيكي به او نشان دهيد كاملا مورد توجه شماست و با استفاده از عبارات مناسب يا تكرار حرف‌هايش نشان دهيد به او گوش مي‌كنيد. اين مسا‡له در خاموش‌كردن عصبانيت معجزه مي‌كند.
* درباره احساسات و ترس‌هايتان صحبت كنيد. اگر شما عصباني هستيد بايد درباره آن صحبت كنيد. اگر عصبانيت او شما را عصبي يا ناراحت كرده است حتما اين موضوع را به او بگوييد البته در اين‌باره بايد به زمان و نحوه صحبت خود دقت كنيد.
نظرات شما عزیزان:
آمار
وبلاگ:
